YURI GAGARIN – A MODERN COLUMBUS
April 12, 1961 will never be forgotten. On that day Yuri Alexeyevich Gagarin was launched into space. He circled the globe in the spaceship “Vostok” for 108 minutes. Gagarin was taking an enormous risk, because at that time nobody knew how a human being would stand up to space flight. Before Yuri Gagarin was launched into outer space he met the people who had prepared the rocket. He thanked them for their work and said he would do everything he could to make his flight successful. Yuri was in great spirits. The cosmonauts spent the evening at a cottage which is now called the Yuri Gagarin Memorial Cottage. Then he had one more normal working day which was worked out to the minute: morning exercises, breakfast, medical examination, putting on the spacesuit, checking the suit, leaving for the launching site and so on.
Yuri Gagarin’s flight opened the door into the Universe those 108 minutes were a turning-point in history. The dreams of generations, the ideas of science-fiction writers and thinkers were brilliantly realised by our contemporaries. Yuri Gagarin’s name has become a legend, a symbol of heroism in the name of science and progress.
Yuri Gagarin visited 30 countries. Everywhere he was given a fantastic welcome as the dearest person. He was the same modest man with workers or generals, with employees or with kings and prime ministers.
His life was simple like thousands of others: schoolboy, vocational school student, fighter pilot, husband, father of two children. He was a part of our whole life. But the words “Gagarin character” have become a symbol of will-power, fearlessness, purity.
Gagarin’s “space” biography began at a lecture about the work of Tsiolkovsky. Then, he fell ill with a disease that has no name in medicine: an irresistible desire to go up into the sky, a desire to fly.
The Saratov Air Club, the Orenburg Air Pilots School, service in Air Force units in the North, and the Cosmonaut Graining Centre in 1960. The dawn of the space age was breaking over the planet.
The first group was made up of strong young men, professional airmen, clever, purposeful, prepared to take risks and work hard. Why did the choice fall on him? “Yuri Gagarin“, said E. A. Karpov, one of the instructors of the first group of cosmonauts, “possessed all the important qualifications: devoted patriotism, complete faith in the success of the flight, excellent health, optimism, a quick mind, courage and resolution, selfcontrol, orderliness, industriousness, simplicity, modesty, great human warmth and attentiveness to others”.
Yuri Gagarin was deeply engaged in public and political activity, but he could not stand aside from training his friends for new flights. He gave all his knowledge and enthusiasm to the preparation for each new flight. He taught others and studied himself. He dreamed of the time when spaceships would undertake interplanetary flights and he would be on board of them. For the sake of this dream Yuri Gagarin worked and lived.
On March 27, 1968, Yuri Gagarin was killed in an air crash. He was 34. On that day we lost a man of remarkable courage and spiritual beauty. It was impossible to say what a man’s life would have been like if he remained alive. Gagarin had talent. He put his whole soul, all his strength into “cosmic work”.
His name will remain immortal in the history of mankind, in the history of the Earth, which he affectionately called the Blue Planet.
- Why will April 2, 1961 never be forgotten?
- What did Yuri Gagarin’s flight open?
- Whose ideas were brilliantly realised?
- When did Gagarin’s “space” biography begin?
- Why did the choice fall on him?
- How did Gagarin die?
enormous – бузург, азим, зиёд, бешумор
to take a risk – таваккал кардан, ба хатар андохтан, ҷуръат кардан
contemporary – ҳамаср, муосир, ҳамзамон
to fall ill – бемор шудан, касал шудан
irresistible – муқовиматнопазир, рафънопазир, пурзӯр
to be on board – дар дохили кишти будан
immortal – боқӣ, ҷовид, абадӣ
ЮРИЙ ГАРАРИН – КОЛУМБИ МУОСИР
Рӯзи 12-уми апрели соли 1961 санаи фаромӯшнохотир аст. Зеро, дар ин санаи таърихӣ Гагарин Ю.А. ба кайҳон парвоз кард. Ӯ дар атрофи замин бо киштии «Восток» 108 дақиқа парвоз намуд. Гагарин ҳаёти хешро ба хатар гузошт, зеро дар вақташ ҳеч кас намедонист, ки чӣ тавр инсон парвози кайҳониро бомуваффақият паси сар мекунад. Гагарин қабл аз ба кайҳон парвоз намудан, бо созандагони ракета вохӯрд. Ӯ ба онҳо изҳори сипос намуд ва қайд кард, ки баҳри парвози бомуваффақият ҳама амалиётро иҷро хоҳад кард. Рӯҳияи Юрий хеле хуб буд. Кайҳоннавардон шабона дар хонае, ки ҳоло Хонаи ёдгории Юрий Гагарин ном дорад, истироҳат намуданд. Рӯзи навбатӣ барои Гагарин рӯзи муққарарӣ ва то дақиқаҳо тарҳрезӣ шуда буд, яъне машқи пагоҳӣ, наҳорӣ, муоинаи тиббӣ, пӯшиши либоси кайҳонӣ ва тафтиши он дар ҷои парвоз ва ғайра.
Парвози Гагарин Ю. дарвозаи коинотро боз намуд. 108 дақиқа парвози ӯ дар таърих чун нуктаи гардиш қайд гардид. Орзуи наслҳо, ғояҳои илмӣ-хаёлии шоирону мутафаккиронро ҳамзамони мо ҷомаи амал пӯшонид. Номи Гагарин Ю. афсона, аломати қаҳрамонӣ баҳри рушди илм ва раванди он гардид.
Гагарин Ю. 30 мамолики дунёро зиёрат намуд. Дар тамоми гӯшаю канори олам ӯро бо гармӣ ба ҳайси азизтарин инсон истиқбол гирифтанд. Ӯ ҳам бо ҳамкорон ва ҳам бо генералҳо, ходимон ё шоҳу сарвазирон хоксорона муносибат намуд.
Ҳаёти ӯ мисли дигарон оддӣ буд, яъне талабае, ки дар омӯзишгоҳи касбӣ-техникӣ таҳсил мекунад, парвозчӣ, шавҳар ва падари ду фарзанд буд. Ӯ як ҷузъи ҳайти мо гардид. Лекин «шаъну шарафи Гагарин» аломати далериву ҷазорат ва назофат гардид.
Рӯзгор ва аҳволи кайҳонии Гагаринро ҳини таълими эҷодиёти Сиолковский ёдовар мешавад. Баъдан, ӯ ба беморие гирифтор шуд, ки дар тиббиёт номаълум буд, яъне хоҳиши номуайяни дар осмон парвоз намудан.
Дар соли 1960 дастаи ҳавопаймоии шаҳри Саратов, мактаби кайҳоннавардони Оренбург, дар шимол як қатар хизматчиёни қӯшунҳои советӣ, маркази омодаи кайҳоннавардон дар кайҳон баҳри рушди давраи кайҳонӣ машғул буданд.
Гурӯхи аввали кайҳонннавардон аз мардони қавӣ, лётчикони моҳиру доно ва бомақсад, барои парвозу меҳнати пурмашаққат ҷони худро ба хатар гузаштан, омода буданд. Барои чи ӯро интихоб намуданд? Карпов гуфт: «Эрий Гагарин яке аз муҳандисони гурӯҳи аввали кайҳоннавардон буда, соҳиби маҳорати бузург, ватандӯст ва эътиқод ба парвози бомуваффақият дошт, тани солим, некхоҳӣ, фаросат, ҷасорат, боинтизомӣ, меҳнатдӯстӣ, софдилӣ, фурӯтанӣ, хунгармӣ ва нисбат ба ҳамкорон боаҳамият буд».
Гагарин Ю. бо корҳои иҷтимоӣ-сиёсӣ машғул буд, аммо аз омода намудани дӯстонаш ба парвози нав дар канор намемонд. Ҳини ба парвози нав омода намудани дӯстонаш, тамоми донишу малакаи худро истифода мекард. Ҳангоми таълими дигарон, ҳамчунин худ меомӯхт. Ӯ орзу дошт, ки кай киштиҳои кайҳонӣ парвозҳои байнисаёравӣ анчом медиҳаду ӯ дар киштӣ парвоз мекунад. Маҳз бо ин орзу кор ва зиндагӣ мекард.
Дар таърихи 27-уми марти 1968 дар садамаи парвози кайҳонӣ дар синни 34-солагӣ нобут шуд. Дар ин санаи таърихӣ мо шахси ҷасуру нотарс ва ботинан зеборо аз даст додем. Қаблан дақиқ ҳарфе задан мушкил аст, зеро агар ӯ дар қайди ҳаёт мебуд, завҷаи ӯ дар чӣ ҳолат мешуд? Гагарин соҳибмалака буд ва ҷону қувваашро баҳри рушди соҳаи кайҳон бахшид.
Номи ӯ дар таърихи башарият ва то ҳастии Замин боқӣ хоҳад монд, зеро ӯ бо муҳаббат заминро саёраи кабуд номидааст
