TRAVELLING
People began to travel ages ago. The very first travellers were explorers who went on trips to find wealth, fame or something else. Their journeys were very dangerous but still people keep on going to the unknown lands.
Nowadays it is not as dangerous and much more convenient. Do you want to go somewhere? Hundreds of companies are there to help you. They will take care about your tickets and make all the reservations needed. You don’t speak the language of the country you go to? There are interpreters that will help you.
With modern services you can go around the world. You can choose the means of transport you like: plane, train, shi p, bicycle or you can travel hiking.
Tourism became a very profitable business because people are ready to spend their money for the great opportunity to have a great time learning about new countries, going sightseeing, resting and enjoying themselves.
- Who were the first travellers?
- Were their journeys safe?
- Why did they go on trip?
- Is it more convenient to travel now?
- What kinds of transport can you choose from?
- Is tourism a profitable business? Why?
to travel – саёҳат кардан, сафар кардан
journey – сафар, саёҳат
dangerous – хатарнок
ticket – чипта
train – қатора
bicycle – дучарха
profitable – бодаромад, даромаднок
to go sightseeing – ба тамошои ҷойҳои ҷолиби диққат рафтан
to enjoy – ҳаловат бурдан, нӯши ҷон кардан
САЁҲАТ
Мардум аз давраҳои қадим саёҳатро оғоз намуда буданд. Нахустин саёҳон муҳаққиқоне буданд, ки барои дарёфти боигарӣ, шараф ё дигар корҳо сафар намудаанд. Саёҳати онҳо бисёр хатарнок буд, вале эшон ба самти номаълуми замин рафтанро идома медоданд. Ҳоло он на он қадар хатарнок аст ва баръакс мувофиқ буда, ба ҳар куҷо хоҳед сафар мекунед. Агар ба ҷое сафар кардан хоҳед, ҳазорон ширкатҳое ҳастанд, ки ба Шумо кӯмак мекунанд. Онҳо барои харидории чипта, банд кардани он ҳамаи василаҳоро истифода мекунанд. Шумо ба забони кишвари мавриди назаратон сӯҳбат карда наметавонед? Мутарҷимоне ҳастанд, ки метавонанд ба шумо кӯмак кунанд.
Дараҷаи хуби шароити зиндагонӣ ба шумо имкон медиҳад, ки ба атрофи олам сайругашт намоед. Шумо метавонед як навъи нақлиётро, ки бароятон писанд аст, чун ҳавопаймо, қатора, киштӣ, дучарха интихоб намоед ва ҳатто пиёда сафар кунед.
Саёҳат барои тиҷорат низ басо муфид аст, бинобар ин, мардум барои пардохт, ҷиҳати шароити хуб, хуб гузаронидани вақт, омӯзиши мамлакатҳои нав, тамошо, истироҳат ва шавқмандӣ омода ҳастанд.
