“TITANIC”
As you know, the 3-hour-14-minute film “Titanic” is no mere disaster movie. It’s an epic love story about a 17-yearold American aristocrat who is betrothed to a rich and hateful suitor but falls in love with a free-spirited artist, who won his third-class passage in a card game. It’s “Romeo and Juliet” on a sinking ship and has become an international sensation.
“Titanic” is also a movie about money and its evils. With fine irony, Cameron has spent more dollars than any other filmmaker to make a film that denounces the rich.
The $8,4 million costume budget alone would finance several independent movies. Production designer Peter Lamont copied the real Titanic down to the exact shade of green on the chairs in the smoking lounge.
The sumptuous sets have made-to-order replicas of the china, he stained-glass windows – and since all of it was going to be destroyed, nothing could be rented. “To the best of our knowledge, there was no violation of historical truth“, says Cameron. “We have a great responsibility. Whatever we make, will become the truth, the visual reality that a generation will accept“, says Cameron.
The special effects are in the service of the story. In the 80-minute sinking of the ship, you don’t wonder what’s real and what’s computer-generated. What you feel is the horror of the experience, the depths of the folly that left this “unsinkable” ship so vulnerable to disaster. While the women and children are loaded into lifeboats (there were only enough for half the 2,200 passengers), the third-class passengers are locked.
Cameron makes terrifying poetry out of chaos with images of the ship breaking in half, the deck rising perpendicular to the water as passengers bounce off the ships’s giant propellers into the freezing ocean.
But it is the love between the unhappy Rose and the sanguine, openhearted Jack that occupies stage center. Is it the great love story Cameron so desperately wanted to make? Not quite. Visually, his lovers are an odd match: next to DiCaprio‘s boyish beauty, Kate Winslet looks womanly. And once the disaster strikes, their individual fates become overwhelmed by the communal horror. Our hearts, at least, couldn’t but break once these lovestruck kids were surrounded by floating frozen corpses.
Cameron’s strength is in painting canvases with broad strokes, and for 194 minutes beholds you in his grip. This is one grand entertainment – old-fashioned filmmaking brought up to date with the most spectacular technology available. Cameron says today that if he had known what it would take to bring his vision to the screen, he would have stopped before he started. But “regret” is not in the guy’s vocabulary.
- What is “Titanic” about?
- Did Peter Lamount copy the real Titanic?
- What do you feel when you watch the film?
- What does J. Cameron make of chaos?
- What occupies stage center of the film?
- What does Cameron say today?
lounge – ҳуҷраи фароғатӣ
sumptuous – киматбаҳо, гаронбаҳо, қимат, гарон
replica – нусхаи ба асл баробар, нусхабадал
china – мол, маҳсулоти фахфурӣ, маснӯоти чиниворӣ
tained glass – витражи оинагӣ
violation – хато, ғалат; таҳриф, вайрон
to generate – таваллуд кардан, тавлид (пайдо) кардан, ба вуҷуд овардан, насл додан
folly – аҳмақӣ, аблаҳӣ, беақлӣ, ҳамоқат, бефаросатӣ
vulnerable – нозук, суст, заиф
to bounce – ҷаста фуромадан, ҷаҳида фуромадан
sanguine – зиндадил, ҳаётдӯст, шодком, хандонрӯй
desperately – сахт, бисёр, бениҳоят
odd – ғайриоддӣ, фавқулодда, ғайримуқаррарӣ
to overwhelm – рӯҳафтода сохтан, зиқ кардан, ба ҷон расондан, афсурда (безор) кардан, муддате фушурдан (фишор додан), андак зер кардан
corpse – ҷасад, мурда, майит
stroke – хат, рах
grip – чолокӣ, печон, маҳорат, ӯҳдабароӣ, кордонӣ
available – дастрас, арзон
regret – пушаймонӣ, афсӯс, тавба, надомат
“ТИТАНИК”
Чи тавре ба шумо маълум аст, филми “Титаник”, аз 3 соату 14 дақиқа иборат буда, танҳо филми фалокат нест. Он таърихи ҳамосии ишқу муҳаббати духтари наҷибзодаи ҳабдаҳсолаи амрикоиро шомил аст, ки ба хостгори бой ва нотавонбину бадхоҳ фотеҳа шудааст. Аммо ӯ ба рассоми озодидӯст ошиқ мешавад, ки билети дараҷаи севумро дар бозии қарта бурд мекунад. Ин филм “Ромео ва Ҷулетта” дар киштии ғарқгашта мебошад, ки мавриди пахши ҷаҳонӣ қарор гирифт.
“Титаник” – филм дар бораи нақд ва оқибати бади он аст. Филмро Джеймс Камерон офарида, боёнро маҳкум намуд ва аз рӯи қисмату сарнавишт назар ба дигар бастакорон барои он маблағи зиёде харҷ кард. Танҳо барои либос 8,4 миллион доллар сарф шудааст, ки имкон дошт барои чандин филмҳои ҷудогона маблағгузорӣ гардад. Бастакори филм Питер Ламант “Титаник”-и воқеиро то чунин ҷузъиёт, яъне чун таҷдиди дақиқи ранги сабз дар курсиҳои хонаи фароғатӣ нусхабардорӣ кардааст. Хизматрасониҳои бошукӯҳ, ки бо фармоиши нусхаҳои дақиқи маҳсулоти чинӣ сохта шудаанд ва оинаҳое, ки дар рӯяшон ранг ё нақш доранд – бояд дар ҷараёни филм шикананд, яъне ягон чиз дар филм ба орият гирифта нашудааст. Камерон мегӯяд, онҳо бояд чунон кор мекарданд, ки он таҳрифи ҳақиқати таърих набошад. “Бар дӯши мо масъулияти бузурге қарор дорад. Ҳар коре, ки мо иҷро мекунем, ба ҳақиқат, воқеияти возеҳ табдил меёбад ва мавриди қабули насл қарор мегирад”, – мегӯяд Камерон. Дар филм воситаҳои махсус истифода шудаанд. Вакте мо мебинем, ки дар муддати 80 дақиқа киштӣ ғарқ мешавад, ба мо муҳим нест, ки ин ҳолат бо компутер сохта шудааст. Мо даҳшати ҳодисаи рӯйдода ва умқи кирдорҳои беэҳтиётонаеро, ки чунин киштии «ғарқнопазир»-ро нозук ва суст гардонид, эҳсос мекунем. Дар ҳоле ки занону бачагонро дар заврақи наҷотдиҳанда бор мекарданд (ки танҳо ба 2.200 мусофир басанда аст), мусофирони дараҷаи севум дар зери саҳни киштӣ ҳамчун ҳайвон маҳкам гардиданд. Камерон назми даҳшатовареро аз бетартибӣ ва хараҷу мараҷ, образи киштӣ, ки дупора мешавад, саҳнаҳои пеши киштӣ, ки ба таври перпендикуляр ба об бардошта шудаанд, мусофирон, ки бо мехҳои бузург ба уқёнуси яхбаста ҷаҳида мебароянд, ба вуҷуд меоварад. Бо вуҷуди ин, дар маркази диққат ишқи байни ду бадбахт Роза ва ҷавони зиндагидӯсту кушод Ҷек қарор дорад. Наход Камерон маҳз ҳамин таърихи ишқи ду дилдораро чунин пуртаъсир офаридан мехост? На он қадар. Чунин ба назар мерасад, ки дӯстдоштагон на чандон ба ҳамдигар мувофиқанд: дар назди ҳусни кӯдаконаи Ди Каприо Кейт Уинслет хеле калонсол метобад. Ҳангоме ки фалокат бозии худро мекунад, тақдири шахсии онҳо бо даҳшати умумӣ фишор мехӯрад. Ҳеҷ набошад, дили мо сард мегардад, вақте ки дӯстдоштагони ҷавон бо ҷасадҳои карахтшудаи шинокунанда миёнгир гардиданд. Ин намоиши мӯҳташам – филми қадимӣ, ки дар шароити муосир бо технологияи нави намоишӣ гузошта шудааст, ки ба рӯзгори имрӯзаи мо низ дастрас аст.
