The Hermitage
One of the world-wide known museums is the Hermitage. The word “Hermitage” means “a place of solitude”. This name was given in the XVIII century by Catherine П to her private museum housed in a small building adjacent to the Winter Palace and accessible only to the chosen few.
In the course of time, the Hermitage grew into one of the greatest museums of the world. At the present, the collections take up five interconnected buildings. The museum retains its old name. The accumulation of artifacts let to the formation of new departments devoted to the culture and art of the Peoples of the East, of the Prehistoric culture, and of the Russian culture. Three other departments are those of Western European art, classical antiquities and numismatics.
One of the rooms that impressed visitor the most is St. George Hall. The interior of the room is considered by experts to be a perfect example of the Classical Style. The room covers about 800 square metres, but does not seem enormous due to perfect proportions. It is decorated in the whitest marble and gilded bronze.
The Throne Hall was used for column assemblies. Members of the Tzar’s family, when coming of age, took their oaths here. The Leonardo da Vinci Hall is one of the most gorgeous interiors. The hall is decorated in the style of 17 century French Baroque. The Hermitage possesses two, out of 12 or 14 works surviving from Leonardo.
The Rembrandt collection is one of the most treasured possessions of the museum. It members 24 canvases. The Malachite Room reflects the style of 1889. The columns, pilasters, and floorlamps are veneered with thin plaques of rich green malachite. About two tons of malachite were used in decoration of the room.
- What does the word “Hermitage” mean?
- How many departments are there in the Hermitage? What are they?
- The interior of which room is the best example of the Classical Style?
- What kinds of material are used for the decoration of St. George’s Hall?
- Why was the Throne Hall so important?
- How many works of Leonardo da Vinci does the Hermitage possess?
- What is the most treasured possession of the Hermitage?
- What material was used for the decoration of Malachite Room
solitude – танҳоӣ, гӯшанишинӣ, хилватнишинӣ
adjacent – ҳамсоя, ҳамҷавор
accessible – дастрас
artifact(s) – нигора
to impress – таъсир кардан (расондан), асар бахшидан
perfect – комил, баркамол, мукаммал
marble – мармар, санги мармар
oaths – қасам, савганд, аҳд
to possess – соҳиб (молик) будан, дар ихтиёр доштан, доштан
gorgeous – бошукӯҳ, боҳашамат, аъло, башаън
jewelry – ҷавоҳирот, маснуоти (ашьёи) зарворӣ, ашёи гаронбаҳо (қиматбаҳо)
pilaster – пилястра (сутуни чоркунҷаи як тарафаш ба мағзи девор ҷой гирифта)
plaque – лавҳа, варақа, тахта
Ҳермитаж
Ҳермитаж – яке аз осорхонаҳои васеъ шуҳратёфтаи ҷаҳон мебошад. Вожаи “ҳермитаж ” маънии “хилваткада”-ро дорад. Ин номро дар асри XVIII Екатеринаи II ба осорхонаи шахсии худ воқеъ дар бинои на он қадар калони якҷоя бо Қасри зимистона додааст, ки танҳо дастраси баргузидагон буд. Бо мурури замон Ҳермитаж ба яке аз осорхонаҳои бузурги ҷаҳон табдил ёфт. Алҳол ба кори коллексиякунӣ панҷ бинои дар байни ҳамдигар алоқаманд машғуланд. Осорхона номи қадимаи худро нигоҳ доштааст.
Андӯхтан ва захира кардани хазинаҳо сабаби ташаккул ёфтани шӯбаҳои нави марбут ба маданияту санъати халқҳои Шарқ, маданияти то пайдоиши таърих ва рус гардид. Се шӯъбаи дигар ба санъати Аврупои ғарбӣ, асарҳои классикии антиқӣ ва нумизматика бахшида шудаанд. Яке аз хонаҳое, ки нисбатан тамошобинро моту маҳбут мекунад, толори Георгиев аст. Бинои дохилии хона, бино ба фикри мутахассисон, намунаи мукаммали сабки классикӣ ба шумор меравад. Хона наздик ба 800 м мураббаъро дар бар мегирад, аммо аз ҷиҳати таносуби такомулёфта на он қадар бузургу мӯҳташам менамояд. Он бо мармарҳои мисли барф сафед ва биринҷии зарҳалин ҷудо шудааст. Толор барои ҷамъомадҳои тантанавӣ истифода мешуд. Аъзои оилаи шоҳ аз рӯи дастоварди синну соли муайян дар ин ҷо савганд ёд мекарданд. Толори Леонардо да Винчи яке аз биноҳои дохилии назаррас мебошад. Толор бо усули фаронсавии барокко дар асри XVII сохта шудааст. Дар ҳермитаж ду кори Леонардо аз байни 12 ё 14 асари ӯ фароҳам омадааст. Маҷмӯаи асарҳои Рембрандт яке аз хазинаҳои бебаҳои музей ба шумор меравад. Он 24 лавҳаи матоиро дар бар мегирад. Хонаи сабзи баланд сабки соли 1839-ро инъикос мекунад. Сутунҳои яклухт, сутуни чаҳоркунҷа, чароғҳои рӯифаршӣ бо лавҳачаҳои нозуки сангини ахзари дорои ранги сабзи баланд пӯшида шудаанд. Наздик ба ду тон малахит ҳангоми ороиши хона истифода шудааст.
