MY FRIENDS
I have a lot of friends, but the best friend of mine is Gulmira. She has blue eyes, a round face, fair hair and a broad smile. She is short and slim. I have known her for a long time, since our first school years. But we became true friends four years ago. We have much in common: we like English and psychology, sport and dancing.
We are looking at this world in the same way and first estimate a person’s mind, their kindness. We don’t understand meanness and treachery. For many years we have been sitting at the same desk: Gulmira and me. But it’s only recollections now. On a May morning the last bell rang for us for the last time and in the farewell waltz the last school ball was dancing.
Gulmira chose the proffession of psychologist and handed in the application for admittance to the institute. She finished school excellenty and she won’t have any problems with the admittance, I hope. We shall study at different institutes and, of course, we won’t see each other very often. But at weekends I’ll come to her place. Gulmira has wonderful parents. We have a good time together. I think that we shan’t stop going to the gym at school and we’ll often meet our school friends.
I also have a pen-friend. Her name’s Rukhshona. She lives in Istaravshan. Rukhshona is a model. She has an oval face, green eyes, straight nose and full red lips. She is rather tall and slim. She has long, curly brown hair. We spend a lot of time together. I love my friends and I think they are my true friends.
- Do you have a lot of friends?
- What are your friends fond of?
- Your friends study at the institute, don’t they?
- Do you like to spend time with them?
- Do you have a lot in common with your friends?
to estimate – нарх (баҳо) мондан, қимат таин кардан, баҳо додан
meanness – разолат, сафилӣ, пастӣ, лаинӣ, номардӣ, беномусӣ, фурӯмоягӣ
treachery – хиёнат, хоинӣ, бевафоӣ, аҳдшиканӣ
waltz – (рақс ва мусиқии он)
application – изҳор, изҳорот, баёнот, маълумот, арзиза
admittance – даромад, воридот, ворид ё дохил шудан
ДӮСТОНИ МАН
Ман дӯстони зиёд дорам, дугонаи беҳтарини ман Гулмира мебошад. Ӯ дорои чашмони кабуд, рӯи давра, мӯйҳои равшан ва табассуми кушод аст. Вай хурдакак ва хароб мебошад. Ман ӯро қаблан, аз солҳои аввали мактабӣ медонам. Вале мо чаҳор сол қабл дӯстони наздик шудем.
Мо умумияти бисёр дорем, аз ҷумла таваҷҷӯҳ нисбат ба забони англисӣ ва равоншиносӣ, варзиш ва рақс. Мо дар бисёр мавридҳо ба дунё назари якранг дорем, мардумро аз рӯи дониш ва хайрхоҳиашон баҳо медиҳем. Мо хиёнат ва разолатро намедонем. Мо солҳои зиёд дар паси як мизи хонандагӣ нишастем. Акнун ин ҳама дар хотира боқӣ мондааст. Яке аз субҳҳои моҳи май бори охир барои мо зангӯлаи мактабӣ садо дод ва рақси хайрбодӣ маҳфили хатмро ҷамъбаст намуд. Гулмира касби равоншиносиро интихоб намуд ва ҳуҷҷатҳояшро ба донишкада супорид. Мактабро бо баҳои аъло хатм намуд, аз ин рӯ барои дохил шудани ӯ муаммое пайдо нахоҳад шуд. Мо дар донишгоҳҳои мухталиф таҳсил мекунем ва албатта ҳамдигарро гоҳе мебинем.
Вале дар рӯзи истироҳат, ман ба меҳмонии вай меравам. Гулмира волидайни хуб дорад. Мо вақти худро хуб мегузаронем. Фикр мекунам, ки мо дарсҳои мактабиро дар машқгоҳи мактабӣ намегузорем ва бештар бо ҳамсинфон вомехӯрем.
Ман дугонаи дигаре дорам, ки ӯ Рухшона ном дорад ва дар Истаравшан истиқомат мекунад. Рухшона духтари намунавӣ аст. Вай рӯи даврашакл, чашмони сабз, бинии рост ва лабони мустақими сурх дорад. Вай қоматбаланд ва хароб аст. Ӯ мӯйҳои дарози ҷингила дорад. Мо вақтҳои худро ҳамроҳ хуб мегузаронем. Ман дугонаҳои худро дӯст медорам ва медонам, ки онҳо дӯстони ҳақиқӣ ҳастанд.
