BOOKS
Many, many years ago a town crier ran through the streets and shouted out all the news. But now we live in the Atomic Age. Too many things happen too quickly for us to learn about them in the old-fashioned way. That is why we have to read more and more in order to find out what is happening in the world. Reading is rarely a waste of time.
Have you ever thought about the kind of books people used long ago? It is only in the last 500 years that books have been printed on paper. Before that time the only way of making books was to write them out by hand. No one knows when writing first began, but we have found drawings on the walls of caves and scratchings on bones which are at least 25,000 years old.
The invention of paper played a very important part in the development of books. In the llth century the art of papermaking reached Europe but no trace of printing was found in Europe until 1423. It is known that Johann Gutenberg secretly tried out ways of printing in Strasbourg, Germany, in 1440. The knowledge of the methods of printing spread so quickly over the Continent of Europe that by the year 1487 nearly every country had started printing books.
Later people began to learn how to make paper more quickly and cheaply and of better quality. As a result of this, books became much lighter and smaller.
The first person to print books in the English language was William Caxton, in Russia – Ivan Fedorov.
The first book printed in the Russian language appeared in Moscow on the first of March, 1564. Up to that time there were only handwritten books in Russia. The house built for printing books was not far from the Kremlin. At that time it was one of the best buildings in the Russian capital. Ivan Fedorov and his assistants were the first to use Russian letters.
By the 16th century books looked very much as they do today and since then very little change has been made in their appearance.
- Why do we have to read more and more?
- What was the only way of making books 500 yeas ago?
- What played a very important part in the development of books?
- When did the art of papermaking reach Europe?
- What did people begin to learn later?
- Wrho was the first to print in the Russian language?
a town cryer – мунодии шаҳрӣ ё ҷорҷии маҳаллӣ
for us to learn about them – то ки мо дар бораи эшон маълумот гирем
in the old-fashioned way – ба тариқи васоит ё таҷҳизоти кӯҳна
no trace … was found – изе … ба назар нарасид
to print – чоп (табъ, нашр) кардан, ба табъ расондан
by hand – дастхат, аз даст
КИТОБҲО
Дар қадим як нафар ровии шаҳрӣ дар кӯчаҳо давида истода, ахбор паҳн менамуд. Аммо ҳоло мо дар асри атомӣ зиндагӣ мекунем. Воқеаҳои зиёд зуд ба вуқӯъ меоянд, то ки онҳоро бо усулҳои кӯҳна маърифат намоем. Бинобар ин, бояд зиёд мутолиа кард, то ки аз воқеаҳои олам воқиф шуд. Кам иттифоқ меафтад, ки мутолиаи он беҳуда бошад. Оё Шумо андеша кардаед, ки чӣ тавр мардум қаблан китоб мехонданд? Китобҳо 500 сол инҷониб нашр мешавад. Ҳанӯз китобҳо дастӣ навишта мешуд. Касе намедонад, ки аввалин дастхатҳо кай ба вуҷуд омадааст, аммо тасвирҳое дар деворҳо ёфт шудаанд, ки ҳадди ақал 25 000 сол таърих дорад.
Коғазҳои ороишӣ барои рушди китоб нақши муҳим дорад. ”Дар асри XI санъати қоғазсозӣ ба Аврупо рушд кард, аммо ягон нишонаи нашри китоб мавҷуд намуд”. Дар Аврупо то соли 1423 нашри китоб ба назар намерасид. Маълум аст, ки Иоганн Гутенберг пинҳонӣ дар Страсбург (Олмон) соли 1440 чоп мекард. Дониши усулҳои чоп хеле зуд дар Аврупо паҳн шуд ва дар соли 1487 нашри китоб тахминан дар ҳамаи кишварҳо оғоз гардид. Баъдан, мардум дар бораи чи тавр худ ва бо нархи арзону сифати баланд чоп намуданро омӯхтанд. Натиҷаи ин ба он анҷомид, ки табъу нашри китоб осон ва нодир гардид.
Нахустин инсоне, ки бо забони англисӣ китоб чоп кард, Вилям Кэкстон буд ва дар Русия – Иван Федоров. Нахустин китоб ба забони русӣ дар Маскав санаи 1 марти соли 1564 ба нашр расид. То ин вақт, дар Русия танҳо дастнависҳо буданд. Хонае, ки барои чоп сохта шуд, дар назди Кремл қарор дошт. Дар ин вақт яке аз биноҳои беҳтарин дар пойтахти Рус ба ҳисоб мерафт. Иван Федоров ва ёварони ӯ бори нахуст алифбои русиро истифода намуданд. Аз асри XVI намунаи китоб ба китобҳои муосир шабоҳат дошт ва то кунун каме намуди зоҳирии хешро тағйир дод.
